REX Magnus

REX Magnus

qui et Rex absolute, appellatus est olim Persarum Monarcha, ut apud Platonem, Isocratem, alios, passim videre est. Hinc Aristoteles, seu si quis alius auctor libre de Mundo, c. 6. ubi, cum de Providentia divina disserens, curam inferiorum horum Deô indignam esse ostendere vult, eum cum Rege Magno, comparat his verbis: Proinde id praestabilius esse censemus, Deoque tum decentius, tum magis consentantum, ita de eo opinari, ut dicamus, potestatem illam in caelo sedes suas habentum incolumitatis causam rebus universis praestare: Iis quoque, quae longius ab ea remota sunt. Nec illis assentiri, qui eam ipsam potestatem per omnia pertendentem et ventitantem ad ea quoque, quaenec adire ipsam honestum est, nec dictu speciosum, sua illic opera efficere contendunt, resque terrenas administrrare. Atque haec exhominum quidem Principum dignitate esse dixeris, culibet operi incumbere, ut v. g. exercitus Ducis aut Urbis Praefecti, atque triam domus primarii Dispensatoris, si fasciculum sacrinarium componere, aut viliorem aliquam operam obire usu venerit ut necesse sit, cuiusmodi munere Magni Regis temporene quodvis quidem mancipium eius facilieobvisissit. Post quae descriptâ Principis istius, Susis aut Ecbatanis Maiestatem suam continentis, vi Regiâ et imperii per ministros expediundi modo: Atque, subicit, satis quidem coetera bene et in Deum reverenter, statuere nos, Magni illius Regis fastigium, prout quidem est dei eminentia, qui pro potestate Mundum, tamquam provinciam, obtinet, tam esse insimum, quâm esset summum —— si cum animante quodam vilissimo atque infirmissimo componeretur, etc. vide quoque supra, in voce Reges.